Baucare usługi inżynieryjne we Wrocławiu

Wielobranżowe kontrole stanu technicznego

Utrzymanie obiektu budowlanego jest regulowane w Rozdziale 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409). Zgodnie z art. 61 pkt 1 tej ustawy, obowiązek właściwego utrzymania i użytkowania obiektu spoczywa na właścicielu lub zarządcy. Muszą oni zapewnić, aby obiekt był utrzymywany w należytym stanie technicznym i estetycznym, a jego użytkowanie odbywało się zgodnie z przeznaczeniem i wymogami ochrony środowiska.

Właściciele i zarządcy obiektów są zobowiązani do przeprowadzania okresowych kontroli, które dzielą się na kilka kategorii, w zależności od częstotliwości i zakresu.

Kontrole stanu technicznego dzieli się na:

Pełnienie funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego

Funkcja Inspektora Nadzoru Inwestorskiego jest regulowana w Rozdziale 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409). Zgodnie z art. 17 pkt 2 tej ustawy, Inspektor Nadzoru Inwestorskiego jest jednym z uczestników procesu budowlanego i jest ustanawiany przez inwestora lub organ administracji architektoniczno-budowlanej w przypadku robót budowlanych o szczególnym stopniu złożoności lub specyficznych warunkach realizacji.

Ustanowienie Inspektora Nadzoru Inwestorskiego na budowie umożliwia inwestorowi skuteczne zabezpieczenie swoich interesów związanych z realizacją inwestycji.

Do podstawowych obowiązków należy:

• Sprawdzanie jakości wykonywanych robót budowlanych oraz kontrolowanie stosowania odpowiednich wyrobów budowlanych w trakcie realizacji tych robót.
• Weryfikację i odbiór robót budowlanych ulegających zakryciu lub zanikających, uczestnictwo w próbach i odbiorach technicznych instalacji, urządzeń technicznych oraz przewodów kominowych.
• Przygotowanie i udział w czynnościach odbioru gotowych obiektów budowlanych, a także ich przekazywanie do użytkowania.
• Potwierdzanie faktycznie wykonanych robót oraz usunięcia wad, a także, na żądanie inwestora, kontrolowanie rozliczeń związanych z budową.

Pełnienie funkcji kierownika budowy

Funkcja Kierownika Budowy jest regulowana w Rozdziale 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409). Zgodnie z art. 17 pkt 3 tej ustawy, Kierownik Budowy jest jednym z uczestników procesu budowlanego, ustanawianym przez inwestora. Jego głównym zadaniem jest organizacja i nadzór nad realizacją robót budowlanych zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym, pozwoleniem na budowę oraz przepisami prawa.

W procesie budowlanym Kierownik Budowy odgrywa kluczową rolę, zapewniając prawidłowy przebieg inwestycji. Jego obowiązki i kompetencje mają na celu nie tylko realizację projektu zgodnie z założeniami inwestora, ale również zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników przyszłego obiektu oraz ochronę środowiska.

Do podstawowych zadań należy:

• Organizacja i koordynacja prac budowlanych,
• Prowadzenie dziennika budowy oraz dokumentacji technicznej,
• Zapewnienie bezpieczeństwa i przestrzegania zasad BHP na budowie,
• Czuwanie nad zgodnością realizacji inwestycji z projektem, pozwoleniem na budowę i obowiązującymi przepisami,
• Przygotowanie obiektu do odbioru końcowego.

Przeprowadzanie opracowań technicznych

Opracowania techniczne są dokumentami regulowanymi przez przepisy zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409) oraz w innych aktach normatywnych dotyczących bezpieczeństwa i utrzymania obiektów budowlanych. Zgodnie z art. 62 ust. 1 Prawa budowlanego, opracowania techniczne mogą być wymagane w procesie okresowych kontroli stanu technicznego budynków, oceny ich przydatności do użytkowania, a także w przypadku konieczności oceny uszkodzeń lub zagrożeń konstrukcyjnych. Stanowią one podstawę do podejmowania działań związanych z naprawą, przebudową lub rozbiórką obiektu budowlanego.

Opracowania techniczne są kluczowe zarówno dla bezpieczeństwa użytkowników obiektów, jak i dla właścicieli oraz zarządców, którzy są odpowiedzialni za utrzymanie budynków w należytym stanie technicznym. Celem opracowań jest szczegółowa analiza stanu technicznego obiektu, ocena zgodności jego wykonania z projektem oraz identyfikacja ewentualnych zagrożeń.

Opracowania techniczne dzielą cztery główne rodzaje:

1. Opinia techniczna – dokument oceniający stan obiektu, jego elementów lub rozwiązań, zawierający zalecenia dalszych działań. Dotyczy projektowania, realizacji i użytkowania, a jej celem jest ocena zgodności z przepisami prawnymi i technicznymi. Sporządzana przez osoby z uprawnieniami budowlanymi, może poprzedzać ekspertyzę techniczną.
2. Ocena stanu technicznego – przygotowywana na podstawie oględzin i dokumentacji, skupia się na ocenie zagrożeń i stanu elementów konstrukcyjnych. Nie analizuje przyczyn, opiera się głównie na doświadczeniu eksperta. Również wymaga uprawnień budowlanych.
3. Orzeczenie techniczne – dokument oceniający technologie i aspekty ekonomiczne w kontekście projektowania, realizacji i użytkowania obiektu. Wskazuje nieprawidłowości, ich przyczyny i formułuje wnioski. Tworzony w sprawach spornych lub wymagających weryfikacji, przez osoby z odpowiednimi uprawnieniami.
4. Ekspertyza techniczna – najbardziej szczegółowy dokument, obejmujący badania materiałowe, pomiary, analizy i obliczenia. Służy do oceny stanu obiektu po uszkodzeniach oraz formułuje zalecenia dotyczące napraw lub wzmocnień. Wymaga udziału ekspertów z uprawnieniami budowlanymi.

kosztorysowanie

Zgodnie z normą PN-ISO 6707-02, kosztorys to dokument, który precyzyjnie określa całkowite wynagrodzenie wykonawcy w ramach oferty. Jest on opracowywany na podstawie przedmiaru robót, który zawiera szczegółowy wykaz prac do wykonania. Kosztorys powinien zawierać nie tylko całkowitą kwotę, ale także szczegółowe ceny przypisane do poszczególnych pozycji przedmiaru, co pozwala na transparentne przedstawienie kosztów i ułatwia ocenę oferty.

Kosztorys robót budowlanych to kluczowy dokument, który oszacowuje wydatki związane z realizacją określonych prac budowlanych. Jego głównym celem jest dostarczenie zarówno inwestorowi, jak i wykonawcy precyzyjnych informacji o przewidywanych kosztach, co umożliwia lepsze planowanie budżetu i kontrolowanie wydatków w trakcie realizacji projektu.

Kosztorysy dzielą na:

1. Kosztorys inwestorski – tworzony na zlecenie inwestora podczas projektowania, by oszacować koszty realizacji inwestycji.
2. Kosztorys ofertowy – opracowywany przez wykonawcę, by określić własne koszty i ustalić cenę ofertową.
3. Kosztorys powykonawczy – przydatny, gdy trudno przewidzieć zakres robót przed ich rozpoczęciem. Ustala wynagrodzenie wykonawcy na podstawie faktycznie wykonanych prac.
4. Kosztorys zamienny – sporządzany, gdy w trakcie realizacji zmienia się technologia lub zakres robót. Aktualizuje pozycje z kosztorysu ofertowego (można coś dodać, usunąć lub zmienić).
5. Kosztorys dodatkowy – dotyczy robót nieprzewidzianych w kosztorysie ofertowym i pozwala na ich rozliczenie.